شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یاری که دلش ز حال ما باخبر است</p></div>
<div class="m2"><p>او را با ما همیشه حالی دگر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ماتشنه لبیم بر لب بحر محیط</p></div>
<div class="m2"><p>وین طرفه لب بحر ز ما تشنه تر است</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۴۵

یاری که دلش ز حال ما باخبر است
او را با ما همیشه حالی دگر است
ماتشنه لبیم بر لب بحر محیط
وین طرفه لب بحر ز ما تشنه تر است

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به یاری اشاره می‌کند که از وضعیت دل‌های ما آگاه است و همیشه حالتی متفاوت با ما دارد. او ما را تشنه می‌داند و به تشنگی‌مان در برابر محبت و رحمت بی‌پایان خداوند اشاره می‌کند که خود او هم با وجود این که در کنار ماست، از ما تشنه‌تر است.

رباعی شمارهٔ ۴۳

رباعی شمارهٔ ۴۴

هوش مصنوعی: دوستی که از حال و حوصله ما باخبر است، همیشه حال و روحیه‌ی متفاوتی نسبت به ما دارد.

یاری که دلش ز حال ما باخبر است

او را با ما همیشه حالی دگر است

هوش مصنوعی: ما در کنار دریای وسیع تشنه لب هستیم و جالب اینجاست که این دریا نیز از ما تشنه‌تر به نظر می‌رسد.

ماتشنه لبیم بر لب بحر محیط

وین طرفه لب بحر ز ما تشنه تر است

رباعی شمارهٔ ۴۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده