رباعی شمارهٔ ۱۴۷
بودش به کمال خویش بودم بخشید
لطفش به کرم شهد شهودم بخشید
او طالب من که ظاهرش گردانم
من طالب او که تا وجودم بخشید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بودش به کمال خویش بودم بخشید
لطفش به کرم شهد شهودم بخشید
هوش مصنوعی: او به تمام کمالات خود برخوردار بود و با لطف و بخشش خود، شیرینی و زیبایی آگاهی و شناخت را به من عطا کرد.
او طالب من که ظاهرش گردانم
من طالب او که تا وجودم بخشید
هوش مصنوعی: من خواهان او هستم تا او را به همه نشان دهم، اما او خواهان من است که وجودم را به من هدیه کرده است.

شاه نعمتالله ولی