شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>انسان خوشی محققی پیش آید</p></div>
<div class="m2"><p>صد دل به دمی ز دلبران برباید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن نور دو چشم نعمت الله بود</p></div>
<div class="m2"><p>حق بیند و حق به مردمان بنماید</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۲۵

انسان خوشی محققی پیش آید
صد دل به دمی ز دلبران برباید
آن نور دو چشم نعمت الله بود
حق بیند و حق به مردمان بنماید

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که انسان با خوشی و شادی به تحقیق و جستجو می‌پردازد و در این مسیر، عشق و دل‌باختگی را تجربه می‌کند. همچنین، اشاره می‌کند که نور و روشنی چشمان انسان، نعمتی از سوی خداوند است که به او این امکان را می‌دهد که حقیقت را ببیند و آن را به دیگران نشان دهد.

رباعی شمارهٔ ۱۲۳

رباعی شمارهٔ ۱۲۴

هوش مصنوعی: انسان خوشبختی و شادی را به طور ناگهانی تجربه می‌کند و در آن لحظه، تمام دل‌هایش را به راحتی از محبوبانش می‌گیرد.

انسان خوشی محققی پیش آید

صد دل به دمی ز دلبران برباید

هوش مصنوعی: نور چشمان نعمت الهی است که حقیقت را می‌بیند و آن را به مردم نشان می‌دهد.

آن نور دو چشم نعمت الله بود

حق بیند و حق به مردمان بنماید

رباعی شمارهٔ ۱۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده