شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آب است که جان ما از او می یابد</p></div>
<div class="m2"><p>وز دیدن او نور بسی افزاید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر سو که روان شود حیاتی بخشد</p></div>
<div class="m2"><p>هر نقش که او را بدهی برباید</p></div></div>

دیوان قدر توامان سید نورالدین شاه نعمت الله ولی (به انضمام پیش گویی های شاه نعمت الله ولی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - سید نورالدین ماهانی کرمانی (شاه نعمت الله ولی) - تصویر ۱۶۶

رباعی شمارهٔ ۱۲۱

آب است که جان ما از او می یابد
وز دیدن او نور بسی افزاید
هر سو که روان شود حیاتی بخشد
هر نقش که او را بدهی برباید

هوش مصنوعی: آب منبع حیات است و موجب زنده شدن موجودات می‌شود. دیدن آب نور و روشنایی را افزایش می‌دهد و هر جا که آب جریان داشته باشد، زندگی را به همراه می‌آورد و هر شکلی که به آن بدهی، به آن می‌چسبد.

رباعی شمارهٔ ۱۱۹

رباعی شمارهٔ ۱۲۰

هوش مصنوعی: آب منبع زندگی ماست و با دیدن آن، روشنی و روشنی بیشتری به وجود ما افزوده می‌شود.

آب است که جان ما از او می یابد

وز دیدن او نور بسی افزاید

هوش مصنوعی: هر جا که زندگی حرکت کند، انرژی و فعالیتی را به همراه می‌آورد و هر شکل یا تصویری که به او بدهی، او را به خود جذب می‌کند.

هر سو که روان شود حیاتی بخشد

هر نقش که او را بدهی برباید

رباعی شمارهٔ ۱۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده