گنجور
شاه نعمت‌الله ولیشاه نعمت‌الله ولی

رباعی شمارهٔ ۱۱۹

فقری که از او غنای مطلق آید
گر زان که طلب کنی به جان می شاید
من فقر همی جویم و آن خواجه غنا
از خواجهٔ ما فقر و غنا می آید
رباعی شمارهٔ ۱۱۸: هر دل که به ذوق سرمدی خواهد بودرباعی شمارهٔ ۱۲۰: آب است که جان ما از او می یابد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

فقری که از او غنای مطلق آید
گر زان که طلب کنی به جان می شاید
هوش مصنوعی: فقر و نیازمندی‌ای که از آن ثروت و بی‌نیازی کامل به دست می‌آید، اگر با تمام وجود و جان خود آن را جستجو کنی، ممکن است به دست آید.
من فقر همی جویم و آن خواجه غنا
از خواجهٔ ما فقر و غنا می آید
هوش مصنوعی: من به دنبال فقر هستم، در حالی که آن شخص ثروتمند از ما فقر و ثروت را به ارث می‌برد.