هوش مصنوعی: به ویژگی‌ها و صفات چیزی توجه کن و همچنین به سرشت آن. نام و عنوان آن را در نظر بگیر؛ در این میان، به گنج و گنجینه و راز و رمز آن هم دقت کن.

هوش مصنوعی: در این دریاِ وسیع و بی‌پایان، نگاهی به عمق خودت بینداز و به حقیقتی که درونت نهفته است، توجه کن.

هوش مصنوعی: به دنیا نگاه کن و نشانه‌های خداوند را در آن ببین.

هوش مصنوعی: هرچند که تو از نقطه اصلی مطلع نیستی، می‌توانی با ذوق و سلیقه، هفت شکل و قالب مختلف را بشناسی و بر آنها مسلط شوی.

هوش مصنوعی: آینه همواره تصویرهای بسیاری را منعکس می‌کند، اما در نهایت نمی‌تواند هیچ‌یک از آن‌ها را به صورت واقعی به خود بگیرد و فقط یک تصویر را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: خواه در تنهایی باشی یا در جمع، اگر با خدا باشی، در هر مکان و زمانی حضور خدا را احساس خواهی کرد.

هوش مصنوعی: در گوشهٔ چشمم، تصویری از او وجود دارد که در خیالم به آن نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر در گلستان گلی بچینی، شیشه پر از گلاب را هم می‌بینی.

هوش مصنوعی: اگر انسان عاقل عقل خود را بفروشد، هرگز از خداوند غافل نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم فقط به قسمت‌های جزئی و کلی نگاه کنیم، باید بدانیم که این تقسیم‌بندی تنها به اعتبار خود آنهاست، این تنها یک دیدگاه است که در مورد جزئیات و کلیت وجود دارد، ای دوست.

هوش مصنوعی: ما به غیر از خدا هیچ‌کس را نمی‌خوانیم و از هیچ‌کس جز خدا چیزی نمی‌خواهیم.

هوش مصنوعی: در دو آینه، یک تصویر دو بار تکرار می‌شود، اما در واقع آن تصویر تنها یک چیز است و شکی در این نیست.

هوش مصنوعی: عالمی مانند حبابی در آب غرق شده است. ظاهرش شبیه ساغری است، اما باطنش پر از آب است.

هوش مصنوعی: وقتی سایهٔ او بر ما نمایان شد، دوگانگی بین من و تو آشکار گردید.

هوش مصنوعی: اصلی و فرعی به همدیگر متصل شده‌اند، مانند پیوندی که ما با او داریم.

هوش مصنوعی: سخنان عارفان از جانب او سرچشمه می‌گیرد، به همین دلیل، گفتارشان نیکو و پسندیده است.

هوش مصنوعی: اگر تو به او نگاه کنی، او به تو نیز خواهد دید و اگر دوستی، این کار خوب و زیباست.

هوش مصنوعی: چهره نورانی‌اش را چنان دیدیم که گویی نور او در چشمان ما نمایان شد؛ وقتی که او را مشاهده کردیم، فهمیدیم که خود اوست.

هوش مصنوعی: کسی آمده که با استقامت و عزم راسخ، به مقام و جایگاه میم احمد نشسته است.