هوش مصنوعی: روح بزرگ، نماینده و تجلی نام خداوند، محافظ و نگهبان آن پادشاه بزرگ است.

هوش مصنوعی: انسان تجسمی است از عقل و درک کامل؛ بدن او همچون جامی است که این عقل را در خود جای داده و حقیقت وجودش به زیبایی و لطافت گل می‌ماند.

هوش مصنوعی: این شخص نتیجه‌ای از تمام عقل و دانش است و تنها کسی که به این حقیقت پی برده، می‌داند که او به حقیقتی عمیق متصل شده است.

هوش مصنوعی: ما نام خداوند رحمان را از او یاد گرفتیم و چراغ وجود خود را با نور او روشن کردیم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کلمه و نام بزرگ خداوند، در نظر ما همیشه وجود دارد و به نوعی نمایانگر عظمت و رحمت پروردگار است.

هوش مصنوعی: اگر تمام دریای وجود نیز در یک سر مداد جمع شود، چه کسی می‌تواند از آن روایت کند؟

هوش مصنوعی: اگر قلم جاودان بنویسد کلام، باز هم چیزی هست که فراتر از کلام باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: تمام موجودات و اشیاء نماد و تجلی نام‌های او هستند و در واقع خود را دوست دارند، زیرا او را دوست دارند.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که نخستین و آخرین مراحل وجود، همگی در دست خداوند قرار دارند. از آغاز تا انجام، همواره او هست که بر همه چیز حکم‌فرماست و هر گونه تغییر و تحول در زندگی از اراده او نشأت می‌گیرد. در این میان، هیچ چیزی نمی‌تواند جایگزین یا معادل او باشد.

هوش مصنوعی: ما در ظاهر با یکدیگر هستیم و اگر وجود نداشته باشیم، این دوگانگی هرگز ایجاد نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که مرز یا فاصله ما بین گذشته و آینده از بین رفته و ما اکنون در زمان حال زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: او حقیقت است و بنگرید به معنای آن که در ما آشکار است.