قطعهٔ شمارهٔ ۸۱
خلق حسن باشدش هر که حسینی بود
هر که حسینی بود خلق حسن باشدش
میل به من باشدش هر که شناسد مرا
هر که شناسد مرا میل به من باشدش
نیک سخن باشدش هرکه لسان ویست
هر که لسان ویست نیک سخن باشدش
گر غم زن باشدش مرد نباشد تمام
مرد نباشد تمام گر غم زن باشدش
طرف چمن باشدش هر که بود سروناز
هرکه بود سروناز طرف چمن باشدش
حسن حسن باشدش سید سرمست ما
سید سرمست ما حُسن حسن باشدش
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خلق حسن باشدش هر که حسینی بود
هر که حسینی بود خلق حسن باشدش
هوش مصنوعی: هر کسی که به صفات حسینی و انسانیت پی ببرد، موجوداتی نیکو و زیباست و دیگران نیز به او نیکو نگاه میکنند.
میل به من باشدش هر که شناسد مرا
هر که شناسد مرا میل به من باشدش
هوش مصنوعی: هر کسی که مرا بشناسد، به من تمایل و اشتیاق خواهد داشت.
نیک سخن باشدش هرکه لسان ویست
هر که لسان ویست نیک سخن باشدش
هوش مصنوعی: هر کسی که خوب میگوید، زبانش هم خوب است و هر کس که زبانش خوب است، خوب میگوید.
گر غم زن باشدش مرد نباشد تمام
مرد نباشد تمام گر غم زن باشدش
هوش مصنوعی: اگر زنی غمگین باشد، به راستی هیچ مردی نمیتواند تمام مردانگی خود را نشان دهد.
طرف چمن باشدش هر که بود سروناز
هرکه بود سروناز طرف چمن باشدش
هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی و ناز را در خود داشته باشد، در کنار گل و چمن خواهد بود و در آن فضا میدرخشد.
حسن حسن باشدش سید سرمست ما
سید سرمست ما حُسن حسن باشدش
هوش مصنوعی: زیبایی واقعی در وجود کسی است که در مقام والایی قرار دارد و او به قدری مسرور و شاداب است که جذابیتش بیشتر میشود.