شاه نعمت‌الله ولی » قطعات » قطعهٔ شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بار او می کش و خوشی می رو</p></div>
<div class="m2"><p>ناز او می کش و خوشی می ناز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>همه عالم به زیر بال آری</p></div>
<div class="m2"><p>مرغ همت اگر کند پرواز</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>می ما مستی دگر دارد</p></div>
<div class="m2"><p>خوش بود گر به ما شوی دمساز</p></div></div>

دیوان قدر توامان سید نورالدین شاه نعمت الله ولی (به انضمام پیش گویی های شاه نعمت الله ولی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - سید نورالدین ماهانی کرمانی (شاه نعمت الله ولی) - تصویر ۲۷۴

قطعهٔ شمارهٔ ۸۱

بار او می کش و خوشی می رو
ناز او می کش و خوشی می ناز
همه عالم به زیر بال آری
مرغ همت اگر کند پرواز
می ما مستی دگر دارد
خوش بود گر به ما شوی دمساز

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لذت‌ها و خوشی‌های زندگی می‌گوید و به رابطه‌ای نزدیک و عمیق اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که اگر انسان با اراده و همت خود به اوج برسد، می‌تواند همه عالم را تحت بال خود داشته باشد. همچنین، به حالتی اشاره می‌کند که در آن شراب به مستی و شادی می‌افزاید و آرزو می‌کند که معشوقش با او همگام و همدل باشد.

قطعهٔ شمارهٔ ۷۹

قطعهٔ شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: بار زندگی را به دوش بکش و از خوشی‌ها بهره ببر، و با ناز و لطافت از زیبایی‌ها لذت ببر.

بار او می کش و خوشی می رو

ناز او می کش و خوشی می ناز

هوش مصنوعی: اگر مرغ همت پرواز کند، تمام جهان زیر سایه‌ی حمایتش خواهد بود.

همه عالم به زیر بال آری

هوش مصنوعی: شراب ما حالت دیگری دارد، خوشحال می‌شویم اگر تو هم با ما هم‌نوا شوی.

خوش بود گر به ما شوی دمساز

قطعهٔ شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده