قطعهٔ شمارهٔ ۶۲
جان جاهل به مرغکی ماند
که گرفتار در قفس باشد
حاصل عمر آنچنان مرغی
شک ندارم که یک نفس باشد
روشن از آفتاب خواهد بود
هر که چون ماه مقتبس باشد
این چنین روح پاک قدسی من
حیف باشد که در قفس باشد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جان جاهل به مرغکی ماند
که گرفتار در قفس باشد
هوش مصنوعی: روح انسان جاهل مانند پرندهای است که در قفس به دام افتاده است.
حاصل عمر آنچنان مرغی
شک ندارم که یک نفس باشد
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که عمر انسان به اندازهی یک نفس باشد و در حقیقت، ارزش و نتیجهی زندگی ما به همین یک لحظهای بستگی دارد که میگذرانیم.
روشن از آفتاب خواهد بود
هر که چون ماه مقتبس باشد
هوش مصنوعی: هر کس که مانند ماه از نوری الهام بگیرد، روشناییاش به اندازه آفتاب خواهد بود.
این چنین روح پاک قدسی من
حیف باشد که در قفس باشد
هوش مصنوعی: روح مقدس و پاک من سزاوار این نیست که در قفسی محبوس شود.