قطعهٔ شمارهٔ ۲۹
بلبل بوستان یارانم
من ازین بوستان نخواهم رفت
گر به صورت ز دیدهها بروم
از دل دوستان نخواهم رفت
جامهٔ خلقی افکنم اما
بر کنار از میان نخواهم رفت
آمد و شد به اعتبار بود
این چنین آنچنان نخواهم رفت
سید ملک نعمتاللهم
همچو این بندگان نخواهم رفت
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بلبل بوستان یارانم
من ازین بوستان نخواهم رفت
هوش مصنوعی: من مانند بلبل در باغ دوستانم هستم و از این باغ هرگز نخواهم رفت.
گر به صورت ز دیدهها بروم
از دل دوستان نخواهم رفت
هوش مصنوعی: اگر از چهره به دور شوم و از نظرها بروم، از دل دوستانم هرگز نخواهم رفت.
جامهٔ خلقی افکنم اما
بر کنار از میان نخواهم رفت
هوش مصنوعی: من لباس ظاهری را کنار میگذارم، اما از میان مردم دور نخواهم شد.
آمد و شد به اعتبار بود
این چنین آنچنان نخواهم رفت
هوش مصنوعی: آمد و رفتها به خاطر اعتبار و حیثیت من بود، اما اکنون به این شکل نمیخواهم به جایی بروم.
سید ملک نعمتاللهم
همچو این بندگان نخواهم رفت
هوش مصنوعی: من همچون این بندگان نخواهم رفت، یعنی نمیخواهم به سرنوشتی که آنها دارند دچاری شوم.