شاه نعمت‌الله ولی » قطعات » قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ذکر حق قوت خویشتن سازد</p></div>
<div class="m2"><p>هر که را هست با منش یاری</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>همچو مسهل که می‌خورد رنجور </p></div>
<div class="m2"><p>تا شفا یابد او ز بیماری</p></div></div>

قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۳

ذکر حق قوت خویشتن سازد
هر که را هست با منش یاری
همچو مسهل که می خورد رنجور 
تا شفا یابد او ز بیماری

هوش مصنوعی: باذکر خداوند، انسان می‌تواند توانایی‌های خود را تقویت کند و راه را برای یاری یافتن بر خود هموار کند. مانند دارویی که به بیماران کمک می‌کند تا بهبود یابند.

قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۱

قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۲

هوش مصنوعی: یادآوری خداوند باعث تقویت نفس انسان می‌شود و هر کسی که با ویژگی‌های اخلاقی خوب همراه باشد، در این راه یاری می‌رسد.

هر که را هست با منش یاری

هوش مصنوعی: شخصی که بیمار است، برای بهبودی خود باید درد و ناراحتی را تحمل کند، همان‌طور که کسی که مسهل می‌خورد تا بیماری‌اش درمان شود.

همچو مسهل که می‌خورد رنجور 

تا شفا یابد او ز بیماری

قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده