غزل شمارهٔ ۷۴
عقل برو برو برو عشق بیا بیا بیا
راحت جان ما توئی دور مشو ز پیش ما
داروی درد عاشقی هست دواش درد دل
نیست به نزد عاشقان خوشتر ازین دوا دوا
کشتهٔ تیغ عشق او زنده دلست جاودان
بندهٔ خویش اگر کشد نیست به خواجه خونبها
مست و خراب و ساکنم برسرکوی میفروش
زاهد و کنج صومعه او ز کجا و ما کجا
جام جهان نمای ما آینهٔ جمال او
جام جهان نما نگر روی در آینه نما
هر که گدای او بود پادشهست بر همه
شه چه بُود که پادشه بر در او بود گدا
سید رند مست ما بندهٔ بندگی او
حضرت او از آن ما جنت و حوریان تو را
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عقل برو برو برو عشق بیا بیا بیا
راحت جان ما توئی دور مشو ز پیش ما
هوش مصنوعی: عقل، دور شو و عشق، نزدیک بیا. تو تنها سرمایهی آرامش جان ما هستی، هرگز از کنار ما دور نشو.
داروی درد عاشقی هست دواش درد دل
نیست به نزد عاشقان خوشتر ازین دوا دوا
هوش مصنوعی: درمان درد عشق چیزی جز خود درد و غم نیست و برای عاشقان، این احساسات تلخ حتی از هر دارویی بهتر و شیرینتر است.
کشتهٔ تیغ عشق او زنده دلست جاودان
بندهٔ خویش اگر کشد نیست به خواجه خونبها
هوش مصنوعی: عاشقانی که به خاطر عشق او جان خود را فدای او کردهاند، همیشه زنده و شاداب هستند. اگر او هم آنها را بکشد، هیچ نیازی به جبران خون آنها ندارد، زیرا آنها خود را به او سپردهاند.
مست و خراب و ساکنم برسرکوی میفروش
زاهد و کنج صومعه او ز کجا و ما کجا
هوش مصنوعی: من در حالتی سرمستم و در جایی نشستهام که میفروش وجود دارد؛ اما زاهد، که در گوشهی صومعه زندگیش را میگذراند، هیچ ارتباطی به من ندارد. ما در دو دنیای متفاوت قرار داریم.
جام جهان نمای ما آینهٔ جمال او
جام جهان نما نگر روی در آینه نما
هوش مصنوعی: ما در جام جهاننما، که آینهای از زیبایی اوست، تصویر او را ببینیم. به آینه نگاه کن و چهرهاش را تماشا کن.
هر که گدای او بود پادشهست بر همه
شه چه بُود که پادشه بر در او بود گدا
هوش مصنوعی: هر کس که در درگاه او خواهنده و نیازمند باشد، او در حقیقت پادشاه همه پادشاهان است، زیرا آن پادشاه خود در برابر او به عنوان یک گدا و نیازمند قرار گرفته است.
سید رند مست ما بندهٔ بندگی او
حضرت او از آن ما جنت و حوریان تو را
هوش مصنوعی: سید رند مست به ما افتخار میدهد و بندگی او را بر عهده داریم. او آنقدر بزرگ است که برای ما بهشت و حوریان را به ارمغان میآورد.