هوش مصنوعی: هر چیزی که در توان او بود و می‌توانست به ما محبت و رحمت کند، به ما بخشید.

هوش مصنوعی: هر فردی چیزی از دارایی خود را به دیگران می‌دهد، اما درِ گنجینه‌ای که ما داریم، به روی ما گشوده است.

هوش مصنوعی: گل با خوشحالی و خنده به باغ آمد، چون صدای نغمه‌خوانی بلبلان را شنید.

هوش مصنوعی: عقل مانند دودی است که در آتش عشق زبانه می‌کشد؛ اما اگر این آتش فقط و فقط آتش باشد و بدون دود، بهتر است.

هوش مصنوعی: آتش عشق جانم را سوزاند، اما هیچ‌کس دیگر به این اندازه و شدت نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در گذشته وجود داشته و هر چیزی که در آینده به وجود خواهد آمد، همه از بخشش و کرم او ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به مجلس سید بیاید، حالش مثل حال جان ما راحت و آرام است.

هوش مصنوعی: خداوند با بخشش و لطف خودش از انوار بی‌کران رحمتش به ما وجود و زندگی عطا کرده است.