غزل شمارهٔ ۶۸
ما حبابیم و عین ما دریا
نظری کن به عین ما در ما
بندهٔ حضرت خداوندیم
به جمال و کمال بی همتا
آینه گر هزار می نگرم
در همه دیده می شود اسما
عالم از نور او شده روشن
نظری کن به دیدهٔ بینا
بر در او رو خوشی بنشین
گر کنی میل جنت الماوی
دُرد دردش بنوش خوش می باش
تا بیابی تو ذوق بو دردا
عارفانه به نور او دیدیم
نعمت الله در همه اشیا
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ما حبابیم و عین ما دریا
نظری کن به عین ما در ما
هوش مصنوعی: ما حبابهاییم و چشم ما دریا است، به چشم ما که به خود ما نگاه کند توجه کن.
بندهٔ حضرت خداوندیم
به جمال و کمال بی همتا
هوش مصنوعی: ما بندگان خداوند هستیم و از زیبایی و کمالی بینظیر برخورداریم.
آینه گر هزار می نگرم
در همه دیده می شود اسما
هوش مصنوعی: اگر به آینه نگاه کنم و هزار بار ببینم، در آن همه نامها و صفات وجود دارد.
عالم از نور او شده روشن
نظری کن به دیدهٔ بینا
هوش مصنوعی: جهان به واسطهی روشنایی او نورانی شده است، به تماشا بنشین با چشم بینا.
بر در او رو خوشی بنشین
گر کنی میل جنت الماوی
هوش مصنوعی: اگر به درگاه او بروی و خوشی را طلب کنی، به بهشت جاودانی خواهی رسید.
دُرد دردش بنوش خوش می باش
تا بیابی تو ذوق بو دردا
هوش مصنوعی: اگر از مشکلات و دردهایت کاسته میکنی، با خوشحالی و راحتی آنها را بپذیر، چون این نوع برخورد به تو کمک میکند تا لذت و زیباییهای زندگی را بیشتر درک کنی.
عارفانه به نور او دیدیم
نعمت الله در همه اشیا
هوش مصنوعی: ما با نگاه عارفانه به نور الهی، برکات خداوند را در تمامی موجودات مشاهده کردیم.