هوش مصنوعی: وقتی شب به پایان رسید و صبح شروع شد، نور آفتاب از دل تاریکی بیرون آمد و روز را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: شب فرصتی برای خیال‌پردازی بود، اما اکنون که روز فرارسیده، واقعیات و وجود به سراغ ما آمده‌اند.

هوش مصنوعی: به جز او هیچ‌کس دیگری وجود ندارد، اگر تو بگویی که هست، او به خودی خود در دیگران هم حاضر است.

هوش مصنوعی: عقل و اندیشه‌ام مانند شب رفته و صبحی نو طلوع کرده است، ذهنم از همه مشغله‌ها و اضطراب‌ها رها شده و آرامش یافته.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره به این دارد که انسان‌ها بر اساس صفات و ویژگی‌های خود شناخته می‌شوند؛ گاهی به خوبی و احترام (مانند ایاز) و گاهی به عنوان شخصی بزرگوار و محترم (مانند محمود) یاد می‌شوند. این نشان‌دهنده آن است که در طول زندگی، نام و آوازه هر فرد می‌تواند بسته به رفتار و عملکردش تغییر کند.

هوش مصنوعی: شخصی با گفتاری شگفت‌انگیز و جذاب، تمام عالم را به شادی و سرور واداشته است.

هوش مصنوعی: نعمت‌های الهی دور قلب انسان می‌چرخند و مانند پرگار دایره‌ای را می‌سازند.