غزل شمارهٔ ۶۶۵
این سعادت بین که ما را رو نمود
حضرت بی چون نگویم چو نمود
روشن است آئینهٔ گیتی نما
حسن روی او به ما نیکو نمود
در دو آئینه یکی پیدا شده
بیشکی باشد یکی و دو نمود
آفتابی نیمشب بر ما بتافت
نور او در چشم ما مه رو نمود
گه به ترکستان به ما بنمود ترک
گه به هندستان به ما هندو نمود
در محیط بیکران افتاده ایم
عین ما بر عین ما هر سود نمود
ما نظر از سید خود دیده ایم
هم به نور دیدهٔ او او نمود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
این سعادت بین که ما را رو نمود
حضرت بی چون نگویم چو نمود
هوش مصنوعی: این خوشبختی را ببین که حضرت بینظیر، ما را به خود نشان داد. نمیتوانم بگویم چگونه این نمایش را کرد.
روشن است آئینهٔ گیتی نما
حسن روی او به ما نیکو نمود
هوش مصنوعی: آئینهٔ جهان به وضوح نشان میدهد که زیبایی چهرهاش به ما خوابی زیبا و دلپذیر بخشیده است.
در دو آئینه یکی پیدا شده
بیشکی باشد یکی و دو نمود
هوش مصنوعی: در دو آینه، یکی از آینهها نمایان شده و نوری وجود دارد، در حالی که آینه دیگر فقط بازتابی از آن است و دو تصویر را به نمایش میگذارد.
آفتابی نیمشب بر ما بتافت
نور او در چشم ما مه رو نمود
هوش مصنوعی: در نیمه شب، نوری مانند نور آفتاب بر ما تابید و چهرهای زیبا و نورانی در چشم ما ظاهر شد.
گه به ترکستان به ما بنمود ترک
گه به هندستان به ما هندو نمود
هوش مصنوعی: گاهی معشوق ما را به زیباییهای ترکستان میکشاند و گاهی نیز با زیباییهای هندوستان ما را دلفریب میکند.
در محیط بیکران افتاده ایم
عین ما بر عین ما هر سود نمود
هوش مصنوعی: در فضای بیپایان، ما در حال تجربه کردن وضعیت مشابهی هستیم، به طوری که هر چیزی که به دست میآوریم، به نوعی مانند خود ماست.
ما نظر از سید خود دیده ایم
هم به نور دیدهٔ او او نمود
هوش مصنوعی: ما از نگاه و نور چشمان سید خود بهرهمند شدهایم و زیبایی او را مشاهده کردهایم.

شاه نعمتالله ولی