غزل شمارهٔ ۶۶
روشنست آئینهٔ گیتی نما
می نماید نور چشم ما به ما
کون جامع جامع قرآن تمام
مظهر ذات و صفات کبریا
غایت هر غایتی را غایتی است
کی بود بی ابتدا را انتها
رو فنا شو تا بقا یابی از او
بلکه بگذر از فنا و از بقا
آبروی خویش و بیگانه بود
هر که او با بحر باشد آشنا
در همه حالی خدا با من بود
لاجرم من با خدایم با خدا
بنده را از حضرت سید طلب
نعمت الله از علی مرتضی
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
روشنست آئینهٔ گیتی نما
می نماید نور چشم ما به ما
هوش مصنوعی: آئینهٔ دنیا روشن است و نور چشم ما را به خودمان نشان میدهد.
کون جامع جامع قرآن تمام
مظهر ذات و صفات کبریا
هوش مصنوعی: وجود کامل و جامع، نمایانگر تمامیت قرآن و جلوهای از ذات و صفات بزرگ خداوند است.
غایت هر غایتی را غایتی است
کی بود بی ابتدا را انتها
هوش مصنوعی: هر هدفی در نهایت به هدف دیگری میانجامد و هیچ پایانی بدون شروع وجود ندارد.
رو فنا شو تا بقا یابی از او
بلکه بگذر از فنا و از بقا
هوش مصنوعی: خود را محو کن تا به جاودانگی دست یابی، اما فراتر از فنا و جاودانی برو.
آبروی خویش و بیگانه بود
هر که او با بحر باشد آشنا
هوش مصنوعی: هر کسی که با دریا آشنا باشد، هم آبرو و اعتبار خود را حفظ میکند و هم آبروی دیگران را.
در همه حالی خدا با من بود
لاجرم من با خدایم با خدا
هوش مصنوعی: در هر وضعیت و شرایطی، خداوند همیشه در کنار من بوده است، بنابراین من نیز با او همواره در ارتباط و همراهی هستم.
بنده را از حضرت سید طلب
نعمت الله از علی مرتضی
هوش مصنوعی: من از بندهگانِ خداوند، از علی مرتضی درخواست رحمت و برکت دارم.