هوش مصنوعی: روزی خواجه‌ای وجود داشت که به مقام رهبری نائل شده بود. او در عین حال که رنج و درد را تحمل می‌کرد، با نوشیدنی خود از آن دردها می‌کاست.

هوش مصنوعی: عاقبت، کسی که کیسه‌های طلا و نقره را برهم انباشته بود، به دست دیگری از دنیا رفت و خود او جان خود را از دست داد.

هوش مصنوعی: شیشه‌ای که پر از تصاویر و تصورات زیبا بود، ناگهان افتاد و شکست و به تکه‌های کوچک تبدیل شد.

هوش مصنوعی: در میانه پل، معمار خانه‌ای بنا کرده بود، اما ناگهان سیلابی رخ داد و آن خانه را از بین برد.

هوش مصنوعی: هر جا که رندی سرشار از خوشی پیدا کردیم، جهان را به یک نقطه مختصر و بی‌اهمیت تبدیل می‌دیدیم.

هوش مصنوعی: اگر عارفی با چهره‌ای خاص و معنوی از دنیا برود، جانش را که امانتی بوده به خدای خود تسلیم کرده است.

هوش مصنوعی: لباسی از پوشاک ولی را بر تن کن، وگرنه خود را به راحتی از لباس صوفیان و زاهدان بی‌نیاز می‌کنی.