هوش مصنوعی: عشق و آرامش دل را چگونه می‌توان فراموش کرد، در حالی که قدرت و سلطه بر همه مردم چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: از روی سادگی، زیبایی تو در آینه نمایان شد. حالا که به خودت نگاه می‌کنی، چه کاری از دستت برمی‌آید؟

هوش مصنوعی: تو شاهی و ما بندگان تو هستیم؛ اگر تو ما را بخوانی یا به دور کنی، چه کاری از دست ما ساخته است؟

هوش مصنوعی: ما عاشق تو هستیم، اما تو هیچ تمایل علمی به ما نداری. ما این‌گونه هستیم و تو نیز به شیوه‌ای دیگر. چه کاری از دست ما برمی‌آید؟

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که به خاطر عشق، در غم نشسته‌ام. اگر باقی عمرم را هم در این حالت سپری کنی، چه کاری از دستم برمی‌آید؟

هوش مصنوعی: ما تصویری از خیال تو را در ذهن کشیدیم و مشاهده کردیم؛ اگر تو این نامه را نخوانی، چه می‌توان کرد؟

هوش مصنوعی: نمی‌توانی از نگاه سید پنهان شوی، زیرا مانند نور که در هر چشمی روشنایی می‌بخشد، او هم درک می‌شود. چه کار می‌توان کردی؟