شاه نعمت‌الله ولیغزل شمارهٔ ۶۱
رند مستی چو دمی با او برآ
از در میخانهٔ ما خوش درآ
مجلس ما را غنیمت می شمُر
زانکه اینجا خوشتر از هر دو سرا
جام می بستان و مستانه بنوش
قول ما می گو سرودی می سرا
خوش خراباتی و خم می سبیل
ما چنین مستیم و مخموری چرا
آب چشم ما روان بر روی ماست
باز می گویند با هم ماجرا
ماه من امشب بر آمد خوش خوشی
تو بیا تا روز امشب خوش برآ
نعمت دنیی و عقبی آن تو
نعمت الله از همه عالم مرا
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
رند مستی چو دمی با او برآ
از در میخانهٔ ما خوش درآ
هوش مصنوعی: هر زمان که دمی با رند مستی بگذرانی، به در میخانهٔ ما خوش آمدی.
مجلس ما را غنیمت می شمُر
زانکه اینجا خوشتر از هر دو سرا
هوش مصنوعی: جمع ما را نعمت بدان، چرا که اینجا لذتی دارد که از هر دو جهان بهتر است.
جام می بستان و مستانه بنوش
قول ما می گو سرودی می سرا
هوش مصنوعی: جامی از باغ می بیاور و با حالت سرخوشی بنوش، و به وعده‌ام گوش کن که شعری را می‌سرایم.
خوش خراباتی و خم می سبیل
ما چنین مستیم و مخموری چرا
هوش مصنوعی: ما به خاطر خوش‌سلیقگی و لذت از می و ناب، این‌قدر شاداب و سرمست هستیم، و نمی‌دانیم چرا این‌گونه مدهوش شده‌ایم.
آب چشم ما روان بر روی ماست
باز می گویند با هم ماجرا
هوش مصنوعی: اشک‌های ما به صورت‌مان جاری است و آن‌ها باز هم دلیل این حالت را جویا می‌شوند.
ماه من امشب بر آمد خوش خوشی
تو بیا تا روز امشب خوش برآ
هوش مصنوعی: امشب ماه زیبایی در آسمان ظاهر شده است، بیایید تا از خوشی‌های این شب لذت ببریم.
نعمت دنیی و عقبی آن تو
نعمت الله از همه عالم مرا
هوش مصنوعی: خدای من، تمام نعمت‌های دنیا و آخرت تنها از تو هستند و من از همه چیز در این عالم بهره‌مندم.