هوش مصنوعی: یک خورشید به ماه نزدیک شد و جلوه‌ای از زیبایی و معنا نمایان گشت.

هوش مصنوعی: ظاهر و باطن در آغاز و پایان با هم نشان داده شدند و آمادگی برای وقوعی فراهم شد.

هوش مصنوعی: هر کس که در آینه نگریست، به روشنی و حقیقتی دست می‌یابد که او را بینا می‌سازد.

هوش مصنوعی: واقعیت این است که آمدن و رفتن یک چیز واقعی نیست، بلکه آنچه که دیده می‌شود، تنها یک نمایشی از واقعیت است و در اصل این مفاهیم تنها در قالب واژه‌ها وجود دارند.

هوش مصنوعی: دل ما به خرابات رفت، یعنی جایی که به حال و هوای خاصی مربوط است و حالا دوباره به همان جا بازگشته است.

هوش مصنوعی: دلم مانند دریا است و قفس خیال را شکست. پرنده‌ای آبی رنگ به سوی آرامش و منزلش پرواز کرد.

هوش مصنوعی: خداوند نعمت‌های خودش را به ما ارزانی داشته و اکنون مشخص شده است که سید به عنوان خادم، نصیب ما شده است.