گنجور

غزل شمارهٔ ۵۴۰

می خمخانه ای به ما بخشید
این سعادت به ما خدا بخشید
گنج اسما نثار ما فرمود
پادشاهی به این گدا بخشید
جام گیتی نما به ما پیمود
دیدهٔ روشنی مرا بخشید
دُردی درد او بسی خوردیم
دُرد دردش به ما دوا بخشید
بندهٔ خویش را عطائی داد
کرد آزاد و ملکها بخشید
در همه آینه جمال نمود
از همه رو به ما لقا بخشید
ما چو فانی شدیم ازعالم
جاودان منصب بقا بخشید
بخشش اوست هرچه ما داریم
کس نگوید که او چرا بخشید
نعمت الله روانهٔ ما کرد
این چنین نعمتی به ما بخشید

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

می خمخانه ای به ما بخشید
این سعادت به ما خدا بخشید
هوش مصنوعی: خداوند به ما نعمتی عطا کرده که در یک میخانه‌ای گرد هم بیاییم و از لذت آن بهره‌مند شویم.
گنج اسما نثار ما فرمود
پادشاهی به این گدا بخشید
هوش مصنوعی: پادشاهی به این گدا هدیه‌ای از گنجینه نام‌ها تقدیم کرد.
جام گیتی نما به ما پیمود
دیدهٔ روشنی مرا بخشید
هوش مصنوعی: منظور از این بیت این است که جهان به ما جلوه‌ای می‌دهد و با دیدن آن، بینایی و روشنایی جدیدی برای من به ارمغان می‌آورد.
دُردی درد او بسی خوردیم
دُرد دردش به ما دوا بخشید
هوش مصنوعی: ما از درد او خیلی رنج کشیده‌ایم و همین درد او باعث شده که ما به آرامش برسیم.
بندهٔ خویش را عطائی داد
کرد آزاد و ملکها بخشید
هوش مصنوعی: خداوند به بندگان خود لطف و بخشش می‌کند و آن‌ها را از بند رهایی می‌بخشد و به آن‌ها نعمت‌های بزرگ می‌دهد.
در همه آینه جمال نمود
از همه رو به ما لقا بخشید
هوش مصنوعی: در تمامی آینه‌ها زیبایی او نمایان شد و از هر طرف به ما رویی بخشید.
ما چو فانی شدیم ازعالم
جاودان منصب بقا بخشید
هوش مصنوعی: ما وقتی که از دنیای فانی و زودگذر دور شویم، به حقیقتی ابدی و ماندگار دسترسی پیدا می‌کنیم.
بخشش اوست هرچه ما داریم
کس نگوید که او چرا بخشید
هوش مصنوعی: هر چیزی که ما داریم از بخشش اوست و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید چرا او این بخشش را کرده است.
نعمت الله روانهٔ ما کرد
این چنین نعمتی به ما بخشید
هوش مصنوعی: خداوند نعمت‌های زیادی را برای ما ارسال کرده و اینگونه به ما برکت بخشیده است.