شاه نعمت‌الله ولیغزل شمارهٔ ۴۸۰
قطره و دریا همه از ما بود
آب عین قطره و دریا بود
موج دریائیم و دریا عین ما
عین ما بر ما حجاب ما بود
چشم عالم روشنست از نور او
دیده ای بیند که او بینا بود
ز آفتاب حسن او هر ذره ای
در نظر چون ماه خوش سیما بود
در دو عالم هرچه آید در نظر
حضرت یکتای بی همتا بود
دل به میخانه کشد ما را مدام
میل رند مست با مأوا بود
در همه جا نعمت الله را بجو
جای این بی جای ما هر جا بود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
قطره و دریا همه از ما بود
آب عین قطره و دریا بود
هوش مصنوعی: قطره و دریا هر دو از وجود ما ناشی می‌شوند؛ همان‌گونه که قطره و دریا هر دو نوعی آب هستند.
موج دریائیم و دریا عین ما
عین ما بر ما حجاب ما بود
هوش مصنوعی: ما مانند موج‌های دریا هستیم و خود دریا معرف ماست. در واقع، دریا که نماد ماست، حجاب و پوشش ما نیز محسوب می‌شود.
چشم عالم روشنست از نور او
دیده ای بیند که او بینا بود
هوش مصنوعی: چشم‌های این جهان به نور او روشن است و تنها اوست که می‌تواند ببیند، زیرا بینا و داناست.
ز آفتاب حسن او هر ذره ای
در نظر چون ماه خوش سیما بود
هوش مصنوعی: از تابش زیبایی او، هر ذره‌ای در نظر مانند ماهی دلربا به نظر می‌رسد.
در دو عالم هرچه آید در نظر
حضرت یکتای بی همتا بود
هوش مصنوعی: در هر دو جهان، هر چیزی که به ذهن می‌رسد، تنها و بی‌نظیر در نظر خداوند است.
دل به میخانه کشد ما را مدام
میل رند مست با مأوا بود
هوش مصنوعی: دل ما همیشه به میخانه می‌کشد و میل به خوشی و مستی ما را به جایی امن و آرام می‌برد.
در همه جا نعمت الله را بجو
جای این بی جای ما هر جا بود
هوش مصنوعی: در هر مکانی به دنبال نعمت‌های خدا باش، و به جای اینکه در این مکان کم‌بودها و نارسایی‌ها را جستجو کنی، هر جا که بودی را قدر بدان.