شاه نعمت‌الله ولیغزل شمارهٔ ۴۷۹
آبروی ما ز چشم ما بود
این چنین سرچشمه ای اینجا بود
می رود آبی روان بر روی ما
سو به سو در عین ما دریا بود
عالمی آئینه دار حضرتند
در همه آئینه او پیدا بود
روی او بیند به نور روی او
هر که او را دیدهٔ بینا بود
موج دریائیم و دریا عین ما
ما به ما بیند کسی کَز ما بود
اسم اعظم چون صفات ذات اوست
جمله اشیا جامع اسما بود
هیچ شی بی نعمت الله هست نیست
نعمت الله با همه اشیا بود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آبروی ما ز چشم ما بود
این چنین سرچشمه ای اینجا بود
هوش مصنوعی: آبروی ما از نگاه خودمان شکل می‌گیرد و این توهین و بدسلیقگی ناشی از خود ماست که به این وضعیت دچار شده‌ایم.
می رود آبی روان بر روی ما
سو به سو در عین ما دریا بود
هوش مصنوعی: یک جریان آب آبی رنگ به سمت ما در حال حرکت است، در حالی که درون ما، دریا وجود دارد.
عالمی آئینه دار حضرتند
در همه آئینه او پیدا بود
هوش مصنوعی: عالم، مانند آینه‌ای است که وجود حضرت به وضوح در آن نمایان است و در هر آینه‌ای انعکاس او دیده می‌شود.
روی او بیند به نور روی او
هر که او را دیدهٔ بینا بود
هوش مصنوعی: هر کس که چشم بینایی دارد، می‌تواند زیبایی و نور چهره او را مشاهده کند.
موج دریائیم و دریا عین ما
ما به ما بیند کسی کَز ما بود
هوش مصنوعی: ما مانند موج‌های دریا هستیم و دریا ذاتاً مشهود ماست. تنها کسی می‌تواند ما را ببیند که خود از ما باشد یا با ما در ارتباط باشد.
اسم اعظم چون صفات ذات اوست
جمله اشیا جامع اسما بود
هوش مصنوعی: اسم اعظم مانند ویژگی‌های ذات خداوند است و همه موجودات دارای نام‌های مختلفی هستند که به صفات و ویژگی‌های آن‌ها اشاره دارد.
هیچ شی بی نعمت الله هست نیست
نعمت الله با همه اشیا بود
هوش مصنوعی: هیچ چیزی در این دنیا وجود ندارد که به نعمت خداوند وابسته نباشد و همه چیز از رحمت و نعمت‌های او برخوردار است.