غزل شمارهٔ ۴۷۶
دولتی خوش خدا به ما بخشید
جام گیتی نما به ما بخشید
کرم پادشاه ما بنگر
پادشاهی به این گدا بخشید
گنج اسما به ما عطا فرمود
گر به اصحاب دو سرا بخشید
ما از او غیر از او نمیجستیم
آشنا یافت خویش را بخشید
دُرد دردش به ذوق نوشیدیم
لاجرم این چنین دوا بخشید
چون که سید شفیع خود کردیم
نعمتالله را به ما بخشید
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دولتی خوش خدا به ما بخشید
جام گیتی نما به ما بخشید
هوش مصنوعی: خدای خوب به ما نعمتی بخشیده که این دنیا را به زیبایی نشان میدهد.
کرم پادشاه ما بنگر
پادشاهی به این گدا بخشید
هوش مصنوعی: به کرم پادشاه ما توجه کن که چگونه به این گدا مقام و بخشش داده است.
گنج اسما به ما عطا فرمود
گر به اصحاب دو سرا بخشید
هوش مصنوعی: خداوند گنجینههای نامها و صفات را به ما عطا کرده است، اگرچه او این نعمت را به رفقای دنیا و آخرت نیز بخشیده است.
ما از او غیر از او نمیجستیم
آشنا یافت خویش را بخشید
هوش مصنوعی: ما هیچ چیزی جز خودِ او را جستجو نکردیم و در نهایت، او توانست خود را بشناسد و به ما عطا کند.
دُرد دردش به ذوق نوشیدیم
لاجرم این چنین دوا بخشید
هوش مصنوعی: ما از درد او لذت بردیم و همین باعث شد که عذابش برای ما تسکین بخش باشد.
چون که سید شفیع خود کردیم
نعمتالله را به ما بخشید
هوش مصنوعی: وقتی که سید شفیع را به خود نزدیک کردیم، نعمتهای خداوند را به ما عطا کرد.

شاه نعمتالله ولی