هوش مصنوعی: مستی و شوری که در وجودم هست، دوباره من را به سمت خود می‌کشاند و حالا دامنم را می‌کشد و مرا به سمت آغوشی باز می‌برد که در آن آرامش و روشنی وجود دارد.

هوش مصنوعی: او با مهربانی و بخشش خود ما را در دل خود می‌کشد، گاهی با نوازش‌هایش ما را آرام می‌کند و گاهی به شیوه‌ای دیگر ما را به حرکت درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند ما را تحمل کند، در حالی که محبت او ما را به ناز و دلربایی می‌کشاند؟ عاشق مست و خرابم که او به آرامی و ملایمت من را می‌کشد.

هوش مصنوعی: وقتی بلای عشق او بر من چیره شد و کارم بالا گرفت، حالا آنچنان مرا به ارتفاعات بالایی می‌برد که خود را از زمین جدا احساس می‌کنم و به آسمان نزدیک می‌شوم.

هوش مصنوعی: تصویر خیالش را بر روی پلک‌های چشمانم می‌کشم، زیرا این تصویر اوست که مرا به حرکت وامی‌دارد.

هوش مصنوعی: جذبۀ او برای ما خوشایند است و ما را به شور و شوق می‌کشاند. در این کشمکش، احساس می‌کنم که مانند فردی در حال دویدن هستم و او مرا به سمت خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: نعمت‌الله همه موجودات را به سمت خود جذب می‌کند. جانم فدای او که عشقش باعث جاذبه و کشش به سمت من می‌شود.