هوش مصنوعی: این بیت بیانگر حالتی از غم و اندوه است، به طوری که اشک‌های چشم به گونه‌ای جاری می‌شود که احساسات درونی را نشان می‌دهد. با اینکه اشک‌ها به حرکت در می‌آیند، اما دریا به‌طور کلی تحت تاثیر این حالت قرار نمی‌گیرد. در واقع، این تصویر می‌خواهد بگوید که غم و اندوه فردی به خود فرد محدود می‌شود و تأثیری بر بزرگ‌ترها یا محیط اطراف ندارد.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبای ما باعث خوشحالی بیشتر شده است، زیرا ما به خاطر احترام و اعتبار خود ارزش داریم.

هوش مصنوعی: اشک او که ناشی از غم و اندوه بود، مانند آبی روان به دریا ریخت.

هوش مصنوعی: زندگی در این جهان مانند شبنمی است که از دریا برمی‌خیزد و به سوی پناهگاهی گرایش دارد، اما در نهایت به همان پناهگاه می‌افتد.

هوش مصنوعی: عاقلی که به خیال خود مشغول بود، وقتی عشق وارد زندگی‌اش شد، کارش به هم ریخت و به مشکل برخورد.

هوش مصنوعی: هر کس که از نظر عارفان افتاده باشد، دل خود را به او نسپارید، زیرا او از دل‌ها دور شده است.

هوش مصنوعی: نعمت‌الله در جایی پر از عشق و خرابات، مجلسی را دید که در آن اوضاع و احوال رندانه‌ای حاکم بود و او خود را در آنجا یافت.