غزل شمارهٔ ۴۶۰
عشق را مسجد و میخانه یکی است
عشق را عاقل و دیوانه یکی است
عشق جانان خود و جان خود است
عشق را دلبر و جانانه یکی است
عشق را آتش دلسوزی هست
نزد او خرمن و یک دانه یکی است
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عشق را مسجد و میخانه یکی است
عشق را عاقل و دیوانه یکی است
هوش مصنوعی: عشق فرقی بین مکانهای مقدس و غیرمقدس نمیگذارد، و همچنین فرقی بین افراد عاقل و دیوانه در این موضوع نیست. در واقع، هر دو در عشق به یک نقطه مشترک میرسند.
عشق جانان خود و جان خود است
عشق را دلبر و جانانه یکی است
هوش مصنوعی: عشق به معشوق خود و جان خود است. عشق و معشوق هر دو یکسان هستند.
عشق را آتش دلسوزی هست
نزد او خرمن و یک دانه یکی است
هوش مصنوعی: عشق مانند آتش است که دلسوزی و محبت در آن وجود دارد. برای او، همه چیز از جمله محبت و درد عشق، یکسان و در هم تنیده است.