غزل شمارهٔ ۴۵۶
نعمت الله مظهر ذات و صفات
گه صفاتش می نماید گاه ذات
عارفی چون او در این عالم که دید
جمع کرده ممکنات و واجبات
او به او باقی و ما باقی به او
عمر جاوید است او را این حیات
او یک است و گر یکی گوید که دو
تو یکی می گو مگو آن تُرَهات
دُرد دردش دردمندانه بنوش
زانکه درد او تو را باشد دوات
می کنم علم معانی را عمل
کی پرستم صورت لات و منات
سالها باید که تا پیدا شود
همچو سید سیدی در کاینات
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نعمت الله مظهر ذات و صفات
گه صفاتش می نماید گاه ذات
هوش مصنوعی: نعمتهای خداوند نشانهای از وجود و ویژگیهای او هستند؛ گاهی این ویژگیها خود را آشکار میکنند و گاهی فقط ذات او به تصویر کشیده میشود.
عارفی چون او در این عالم که دید
جمع کرده ممکنات و واجبات
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که عارفانی چون او در این دنیا وجود ندارند که بتوانند ممکنات و واجبات را بهخوبی شناسایی و جمعآوری کنند.
او به او باقی و ما باقی به او
عمر جاوید است او را این حیات
هوش مصنوعی: او به خودش و ما به او وابستهایم، عمر جاودانی او در این زندگی نهفته است.
او یک است و گر یکی گوید که دو
تو یکی می گو مگو آن تُرَهات
هوش مصنوعی: او تنهاست و اگر کسی بگوید که او دو تاست، بگو که این حرفها بیمعناست.
دُرد دردش دردمندانه بنوش
زانکه درد او تو را باشد دوات
هوش مصنوعی: دردِ کسی که در عذاب است را با احساس درک کن و بنوش، زیرا آن درد به تو الهام میدهد و توانایی نوشتن و بیان احساساتت را به تو میدهد.
می کنم علم معانی را عمل
کی پرستم صورت لات و منات
هوش مصنوعی: من در عمل به معانی علم میپردازم و هرگز از بتهای لات و منات پرستش نمیکنم.
سالها باید که تا پیدا شود
همچو سید سیدی در کاینات
هوش مصنوعی: سالها طول میکشد تا کسی مانند سید، در این جهان پیدا شود.