هوش مصنوعی: ما در کنار هم و در حال نوشیدن شراب هستیم، گویی در میان جمعیت بی‌هدف و سرگشته‌ای از رندانی که در این کوچه‌ها پرسه می‌زنند.

هوش مصنوعی: در میخانه‌ی ما، پذیرایی و خدمت به می‌نوشان همیشگی است و این بنا به فرمان استاد میخانه‌ای قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما سرمست و غرق در خوشی هستیم و نمی‌دانیم چه وضعیتی داریم. دل و جان‌مان را به معشوقی سپرده‌ایم که در دنیای خراب و پرآشوب زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: در این بیت به فضای خرابات یا میخانه اشاره شده است که جمعی از مردان و زنان خوش‌گذران در آنجا گرد هم آمده‌اند. صحبت از این است که این مکان پر از نعمت‌ها و لذت‌هاست و ما از این سفره‌ای که در خرابات گسترده شده، بهره‌مند شده‌ایم و لحظات خوشی را تجربه کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: گروهی از زیبایی و جذابیت گیسوی معشوق دچار سردرگمی و آشفتگی شدند، و این آشفتگی باعث شده که از حال و وضعیت خود در مکان‌های پرشور و خراب به هم بریزند.

هوش مصنوعی: احساساتی که در درونم دارم را نمی‌توانم به دیگران بگویم. اگر می‌خواهی این احساسات را بشناسی، باید از دوستان و اهل جایی که رازها را در خود نگه می‌دارند، درخواست کنی.

هوش مصنوعی: ما در محله‌ی خرابات جمع شده‌ایم و با سید سرمست و دوستان خوش‌گذران خود به شادی و خوشی مشغول هستیم.