هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به وصال محبوب برسی، باید از جان خود بگذری. اگر عشق واقعی داری، باید راه عاشقان را بپویید.

هوش مصنوعی: در میخانه‌های سرخوشی غرق شده‌ایم و با جامی پر از شراب در دست، باید به دنبال لذت و سرور رفت و راه میان مغان را در پیش گرفت.

هوش مصنوعی: عشق او همچون مستی است که جان را می‌ریزد و دل را به تاراج می‌برد. باید دل را برای او رها کرد و جان را فدای عشقش کرد.

هوش مصنوعی: باید در ذهن خود تصویر زیبا و دلنشین او را به تصویر بکشیم. هر چیزی که به ما نشان داده می‌شود، باید به نوعی از آن تصویر به دست آید.

هوش مصنوعی: اگر درد تو به زعم من چیزی باعث تسکین دهد، باید آن را بپزی. اما اگر نوشیدنی صاف و زلالی به تو درد می‌دهد، باید از آن پرهیز کنی.

هوش مصنوعی: ما افرادی هستیم که به می و عشق و زندگی بی‌دغدغه علاقه‌مندیم، اما اگر تو مرد زاهدی هستی، باید از ما دوری کنی.

هوش مصنوعی: سید از دل و جانش سخن می‌گوید، و در این سخنان، حرف‌های شیرین و خوبی نهفته است. این سخنان دلنشین که از عمق جان برمی‌خیزند، باید با تمام وجود در ذهن و روح آدمی باقی بمانند.