غزل شمارهٔ ۴۳۷
عشق دلبر در دل ما جا گرفت
خانه خالی دید از آن مأوا گرفت
عاشق مستیم و در کوی مغان
عاقلان را کی بود بر ما گرفت
هر کسی دستی و دامانی دگر
دست ما دامان بی همتا گرفت
مبتلائیم و بلا جوئیم ما
از بلا این کار ما بالا گرفت
آب چشم ما به هر سو رو نهاد
لاجرم گرد جهان دریا گرفت
عقل اگر ره را غلط کرد و برفت
کی کند بینا ، بنا بینا گرفت
سید ما از همه عالم گرفت
درگه یکتای بی همتا گرفت
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عشق دلبر در دل ما جا گرفت
خانه خالی دید از آن مأوا گرفت
هوش مصنوعی: عشق معشوق در دل ما منزل گزید، وقتی که دل ما را خالی یافت، آنجا را به عنوان مکان خود انتخاب کرد.
عاشق مستیم و در کوی مغان
عاقلان را کی بود بر ما گرفت
هوش مصنوعی: ما عاشقانی هستیم که تحت تأثیر عشق هستیم و در محلهی شرابسازان، عاقلها چطور میتوانند دربارهی ما قضاوت کنند؟
هر کسی دستی و دامانی دگر
دست ما دامان بی همتا گرفت
هوش مصنوعی: هر فردی ویژگیها و خصوصیات خاص خود را دارد و هر کس با دستاوردها و ویژگیهای منحصربهفردش، ما را تحت تأثیر قرار میدهد.
مبتلائیم و بلا جوئیم ما
از بلا این کار ما بالا گرفت
هوش مصنوعی: ما درگیر مشکلات هستیم و در جستجوی رنج و سختیها به سر میبریم، این شرایط ما را از آنچه باید، دور کرده است.
آب چشم ما به هر سو رو نهاد
لاجرم گرد جهان دریا گرفت
هوش مصنوعی: چشمهای ما به هر طرف نگریست، و در نتیجه، تمام دنیا به یک دریا تبدیل شد.
عقل اگر ره را غلط کرد و برفت
کی کند بینا ، بنا بینا گرفت
هوش مصنوعی: اگر عقل در مسیر اشتباه رفت و دور شد، چگونه میتواند بینا باشد، در حالی که معمار بینا به کارش ادامه میدهد؟
سید ما از همه عالم گرفت
درگه یکتای بی همتا گرفت
هوش مصنوعی: سید ما از تمام جهان، جایگاه منحصر به فرد و یکتای خداوندی را به دست آورد.