هوش مصنوعی: وقتی که افکار و خیالاتش در ذهنم جا گرفت، مثل پیچ و تاب مویش، وجودم را به طور کامل در خود غرق کرد.

هوش مصنوعی: در فضای او مانند بنفشه، ما از پا افتاده‌ایم و نرگسش که نمادی از لطف و محبت است، توجه‌اش را از ما گرفته است.

هوش مصنوعی: چشم ما تصویری از زیبایی او را در ذهنش ثبت کرده و این تصویر زیبا به طور طبیعی در دل ما جای گرفته است.

هوش مصنوعی: کسی که در میخانهٔ ما مانند ما زندگی می‌کند، به بهشت و نعمت‌های آن نیازی ندارد. او به جنت رضوان و آرامش آن دیگر نمی‌اندیشد.

هوش مصنوعی: ما با مژه‌های خود در گرد و خاک در او رفتیم و این خاک چنان به دامن ما چسبیده که نتوانسته‌ایم آن را پاک کنیم.

هوش مصنوعی: آب چشم ما به سمت‌های مختلف سرازیر است و به همین دلیل جهان مانند یک دریا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر سید ما بی‌محبت باشد، ما بنده‌ایم و بندگان چگونه می‌توانند به مقام شاه بی‌همتا برسند؟