هوش مصنوعی: در دل هر انسانی، عشق او یک گنجینه ارزشمند و خاص است. سوالی که مطرح می‌شود این است که بدون وجود دل یا احساسات، چنین گنجینه‌ای کجا می‌تواند وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: هر چیزی که در میخانه‌ها و نزد تصوف دیده می‌شود، برای ما همانند جامی پر از شراب لطیف است.

هوش مصنوعی: وجودی که به عشق می‌پردازد، هیچ نهایتی ندارد و عالم عشق، جهانی نیست که به راحتی قابل دیدن و درک باشد. عشق حقیقی به همه چیز زندگی می‌بخشد و بر دنیای مادی سایه می‌اندازد.

هوش مصنوعی: او مانند خورشید است و جهان مانند سایه‌بان او. هر جا که او می‌رود، آن سایه‌بان نیز به دنبالش می‌آید.

هوش مصنوعی: آب زندگی و معرفت را بنوش تا بفهمی که ما وجود واقعی و منبع حیات هستیم.

هوش مصنوعی: به صدای نی گوش بسپار، چرا که از دم این نی، صدایی خوش و دلنواز به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: نعمت‌های خداوند، اسرار عشق را در دل خود محفوظ دارند و این راز، برای هر عاشق آشکار می‌شود.