هوش مصنوعی: در هر دلی که محبت و زیبایی معشوق وجود نداشته باشد، حتی اگر آن دل از علم و دانش پر باشد، هنوز هم از ما دور است و به ما نزدیک نیست.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که محبت محبوب باعث شده تا هیچ اندوهی از رقیب احساس نشود، گویی رقیب در کنار محبوب است و این نزدیکی هیچ نگرانی‌ای ایجاد نمی‌کند.

هوش مصنوعی: من از دردی که دارم لذت می‌برم و با وجود آن، دلخوش هستم. این درد خودم به نوعی درمانی است و نیازی به پزشک ندارم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که سخنران گلستان ما بود، دیگر برای ما جذابیتی ندارد و ما به صحبت کردن واعظ و سخنرانی خطبای دیگر نیاز نداریم.

هوش مصنوعی: هر قطره ای که از جلوی ما عبور می‌کند، اگر خوب دقت کنیم، نشان دهنده‌ی نعمتی است که از آن بی‌نصیب نیستیم.

هوش مصنوعی: ما خود را به زنجیر زلف او درآورده‌ایم و دل به خیال‌های دنیا نمی‌دهیم، چرا که در این عشق به هیچ چیز جز او نیازی نداریم.

هوش مصنوعی: سخن گفتن این شاعر مانند دری وسیع و پر از گوهر است و اگر در کلامش جواهرات بیان کند، چیز عجیبی نخواهد بود.