هوش مصنوعی: عمر گرانبهای ما در حال سپری شدن است و افسوس که برای جلوگیری از آن راهی وجود ندارد. دیروز گذشت و امروز نیز در حال عبور است و فردا هم همین گونه خواهد بود.

هوش مصنوعی: عشق آن شخص باعث می‌شود که در دل ما طغیانی از شوق به وجود بیاید. هر کسی که چنین عشقی را تجربه کند، نمی‌تواند از درد و دیوانگی آن رهایی یابد.

هوش مصنوعی: او تنها راه نجات و کمک برای بیچارگان است و ما خود در این وضعیت بیچارگی به سر می‌بریم. اگر او ما را ببخشد یا نبخشد، برای بندگان چاره‌ای وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به سمت ما می‌آید، نمی‌تواند از عواطف و ناراحتی‌های ما فرار کند، زیرا اشک‌های ما در همه جا جاریست و بر هیچ‌کس پنهان نیست.

هوش مصنوعی: این شراب که ما را مست کرده، از شراب موصل هم خوشمزه‌تر است. اگر کسی ذوق و اشتهای نوشیدن نداشته باشد، ما که چاره‌ای نداریم و همچنان این لذت را می‌بریم.

هوش مصنوعی: ما در میخانه نشسته و سر به پای خم (جام) گذاشته‌ایم. ای محبوب، ایراد ما را نگیر، زیرا ما چاره‌ای جز این مکان نداریم.

هوش مصنوعی: نعمت‌های الهی در مکان‌های ناپسند و بین افراد شراب‌خور وجود دارد، و کسانی که عشق را درک کرده‌اند، نمی‌توانند از این گفتگو دور شوند.