هوش مصنوعی: هر زیبایی که می‌بینم، با او احساسی خاص دارم. او همانند آینه‌ای روشن است که جهان را به من نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چشم‌های ما به نور وجود او روشن شده و آنجا مانند خانه‌ای خلوت و دل‌نشین است. اما تو در این مکان نایست، زیرا اینجا فضایی زیبا و دلپذیر است.

هوش مصنوعی: اگر در گوشه‌ای از میخانه فردی را ببینی که به نظر غریبه می‌آید، باید بدانید که او در واقع یک دوست آشناست.

هوش مصنوعی: درویشی که در گوشه‌ای از تنهایی و انزوا به سر می‌برد، می‌تواند با روح بلند و معنوی‌اش به اندازه یک پادشاه بزرگ باشد و مقام و بزرگی روح خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: ما عاشقانی هستیم که با عشق درگیر هستیم و این درد را مانند شربتی خوشمزه می‌نوشیم. برای ما، صاف و بی‌درد بودن درمان را نمی‌پسندیم، چرا که عشق خود دارویی است برای عاشقان.

هوش مصنوعی: اگر در چشم من تصویری از عشق دیگری باشد، نقاشی از سرزمین چین می‌گوید که این اشتباه است.

هوش مصنوعی: ساقی با لطف خود، برای ما مکانی فراهم کرد که در آن خوش بگذرانیم، و این هدیه‌ای است از نعمت‌های خداوند که به ما داده شده است.