گنجور

غزل شمارهٔ ۳۵۴

در دو عالم خدا یکیست یکیست
مالک دو سرا یکیست یکیست
بر در کبریای حضرت او
پادشاه و گدا یکیست یکیست
آینه در جهان فراوان است
جام گیتی نما یکیست یکیست
دو مگو و دوئی به جا مگذار
تو یگانه بیا یکیست یکیست
موج و بحر و حباب بسیارند
آن همه نزد ما یکیست یکیست
دردمندیم و درد می نوشیم
دُرد و درد و دوا یکیست یکیست
نعمت الله یکیست در عالم
سخن آشنا یکیست یکیست

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

در دو عالم خدا یکیست یکیست
مالک دو سرا یکیست یکیست
هوش مصنوعی: در دو جهان تنها یک خدا وجود دارد. او مالک هر دو جهان است و هیچ شریکی ندارد.
بر در کبریای حضرت او
پادشاه و گدا یکیست یکیست
هوش مصنوعی: در درگاه بزرگ شخصیت او، مقام و ارزش انسان‌ها فرقی ندارد و همه، اعم از پادشاه و گدا، برابر و یکسان هستند.
آینه در جهان فراوان است
جام گیتی نما یکیست یکیست
هوش مصنوعی: در جهان آینه‌های زیادی وجود دارد، اما تنها یک آینه است که حقیقت جهان را به ما نشان می‌دهد.
دو مگو و دوئی به جا مگذار
تو یگانه بیا یکیست یکیست
هوش مصنوعی: سکوت کن و از جدایی حرفی نزن، تنها بیا و به وحدت بپیوند که همه چیز یکی است.
موج و بحر و حباب بسیارند
آن همه نزد ما یکیست یکیست
هوش مصنوعی: موج و دریا و حباب‌های بسیار وجود دارند، اما در نظر ما همه آن‌ها یکی هستند و هیچ تفاوتی ندارند.
دردمندیم و درد می نوشیم
دُرد و درد و دوا یکیست یکیست
هوش مصنوعی: ما در رنج و درد به سر می‌بریم و آن را می‌پذیریم؛ چراکه درد و شادی و درمان برای ما یکی است.
نعمت الله یکیست در عالم
سخن آشنا یکیست یکیست
هوش مصنوعی: در جهان، نعمت خداوندی تنها یک نوع است و در زمینه سخن گفتن نیز ارتباط و آشنایی بر سر یک حقیقت واحد قرار دارد.