غزل شمارهٔ ۳۵۳
اگر تو عاشق یاری به عشق دوست نکوست
به هر چه دیده گشائی چه حسن اوست نکوست
اگر به کعبه رَوی بی هوای یار بد است
وگر به میکده باشی به یاد دوست نکوست
جهان و صورت و معنی چو مغز باشد و پوست
تو مغز نغز بگیر و مگو که پوست نکوست
اگرچه کشتن عشاق بد بود بر ما
ولی چه عادت آن یار نیکخوست نکوست
تو را نظر به خود است ای عزیز بد باشد
مرا که در همه حالی نظر به دوست نکوست
بیا و جامهٔ جان چاک زن به دست مراد
چو لطف او به کرم در پی رفوست نکوست
ز زلف یار به عمر درازت ای سید
چو شانه حاصلت از نیم تار موست نکوست
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
اگر تو عاشق یاری به عشق دوست نکوست
به هر چه دیده گشائی چه حسن اوست نکوست
هوش مصنوعی: اگر تو عاشق کسی هستی و آن دوستت خوب است، هر چیزی که ببینی باید زیبا و نیکو باشد، زیرا زیبایی اوست که همه چیز را زیبا جلوه میدهد.
اگر به کعبه رَوی بی هوای یار بد است
وگر به میکده باشی به یاد دوست نکوست
هوش مصنوعی: اگر به زیارت کعبه بروی و یاد یار در دلت نباشد، این کار پسندیده نیست؛ اما اگر در میکده به یاد دوست باشی، این عمل نیکی است.
جهان و صورت و معنی چو مغز باشد و پوست
تو مغز نغز بگیر و مگو که پوست نکوست
هوش مصنوعی: جهان و شکل و مفهوم مانند مغز و پوست هستند. تو باید به مغز نیکو توجه کنی و نگویی که پوست زیباست.
اگرچه کشتن عشاق بد بود بر ما
ولی چه عادت آن یار نیکخوست نکوست
هوش مصنوعی: هرچند که کشتن عاشقان برای ما ناخوشایند بود، اما از آنجایی که این کار به عادت آن معشوق نیکو میرسد، برای او پسندیده است.
تو را نظر به خود است ای عزیز بد باشد
مرا که در همه حالی نظر به دوست نکوست
هوش مصنوعی: تو توجه و نگرش خاصی به خودت داری، ای عزیز. این برای من خوب نیست که در هر حالتی به دوست خود توجه خوبی نداشته باشم.
بیا و جامهٔ جان چاک زن به دست مراد
چو لطف او به کرم در پی رفوست نکوست
هوش مصنوعی: بیا و لباس روح خود را با دقت و زیبایی بدوز، چون آنچه که او به ما عطا کرده است، برکت و خوبی دارد و ما را در تلاش برای بهبود و وصال یاری میکند.
ز زلف یار به عمر درازت ای سید
چو شانه حاصلت از نیم تار موست نکوست
هوش مصنوعی: ای سید، از زلف یار برای تو عمر طولانیتری رقم خورده است؛ چون شانهات تنها از نیمه تار موی او حاصل است و این موضوع خوبی است.