هوش مصنوعی: چشم من به زیبایی چهره او روشن است و چنین چشم روشنی باعث خوشبینی و خوشحالی است.

هوش مصنوعی: من جز او هیچ‌کس دیگری را ندیده‌ام و هر چیزی که به چشمانم می‌آید، تنها به یاد اوست.

هوش مصنوعی: چشمی که به حقیقت بیناست به من هدیه داده شده، بنابراین من محبت و دوستی را در بین دوستان خود می‌بینم.

هوش مصنوعی: من به قدری شاد و سرمست هستم که حتی اگر زاهدی هم در حال صحبت با من باشد، احساس نمی‌کنم که نگرانی یا دغدغه‌ای داشته باشم.

هوش مصنوعی: چهره‌ای را می‌بیند، اما معنای آن را درک نمی‌کند. انسان عاقل و دانا در این وضعیت دچار سردرگمی می‌شود و فقط به ظاهر توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: غرق دریا به طور مداوم به دنبال آب می‌گردد، بی‌آنکه بداند خود در مرکز آب قرار دارد.

هوش مصنوعی: نعمت‌های الهی همانند پارچه‌ای هستند که با شراب محبت و صفای دل می‌شویند و همواره در حال پاک‌سازی و نگهداری از آن‌ها هستند.