غزل شمارهٔ ۳۴۵
چشم ما روشن به نور روی اوست
هرچه بیند دوست را بیند به دوست
عاشق و معشوق ما هر دو یکی است
تا نپنداری که این رشته دوتوست
جرعهٔ جام می ما هر که خورد
چون محبان دائما در جستجوست
عشق سرمست است و فارغ از همه
عقل مخمور است و هم در گفتگوست
بسته ام نقش خیالش در نظر
هرچه دیده می شود چشمم بر اوست
خرقه می شویم به جام می مدام
مدتی شد تا مرا این شست و شوست
هر که بیند نعمت الله با همه
بد نبیند هرچه می بیند نکوست
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چشم ما روشن به نور روی اوست
هرچه بیند دوست را بیند به دوست
هوش مصنوعی: چشم ما به نور چهره او روشن است و هر چیزی که دوست ببیند، در واقع آن را به خاطر دوست میبیند.
عاشق و معشوق ما هر دو یکی است
تا نپنداری که این رشته دوتوست
هوش مصنوعی: عاشق و معشوق هر دو فانی در یکدیگر هستند و به هم پیوند خوردهاند، پس اشتباه نکن که فکر کنی بین آنها جدایی وجود دارد.
جرعهٔ جام می ما هر که خورد
چون محبان دائما در جستجوست
هوش مصنوعی: هر کسی که یک جرعه از شراب ما بنوشد، مانند عاشقان همیشه در آرزوی آن است.
عشق سرمست است و فارغ از همه
عقل مخمور است و هم در گفتگوست
هوش مصنوعی: عشق حال و هوای خاصی دارد و از همه چیز بیخبر است. عقل هم در این حالت مستی به سر میبرد و در حال گفتوگو و تلاش برای درک اوضاع است.
بسته ام نقش خیالش در نظر
هرچه دیده می شود چشمم بر اوست
هوش مصنوعی: به این معناست که من تصویر و ذهنیتی از معشوقم در دلم دارم و هر چیزی که میبینم، نگاه من تنها به سوی اوست.
خرقه می شویم به جام می مدام
مدتی شد تا مرا این شست و شوست
هوش مصنوعی: ما در حالتی از ویژگیهای روحانی و معنوی هستیم که مانند پوششی عوض شدهاید و با نوشیدن پیوستهی شراب، به نوعی تمیزی و دگرگونی رسیدهایم. مدت زمان زیادی است که این تغییر و شستشوی درونی برای من ادامه دارد.
هر که بیند نعمت الله با همه
بد نبیند هرچه می بیند نکوست
هوش مصنوعی: هر کسی که نعمتهای خدا را ببیند، نمیتواند چیز بدی را مشاهده کند. هر آنچه که میبیند، خوب و زیباست.