گنجور

غزل شمارهٔ ۳۴

دل روان جان می دهد در عشق آن جانان ما
گر قبولش می کند شکرانه ها بر جان ما
غرقهٔ دریای بی پایان کجا یابد کنار
ساحلش پیدا نباشد بحر بی پایان ما
هرچه آید در نظر آئینهٔ گیتی نماست
روشنش بنگر که باشد نور آن جانان ما
جان حیات جاودان از عشق جانان یافته
عشق اگر داری طلب کن ذوق جاویدان ما
مجلس عشقست و رندان مست و ساقی درحضور
ساغر می نوش کن شادی سرمستان ما
سینهٔ بی کینهٔ ما مخزن اسرار اوست
گنج اگر خواهی بجو گنج دل ویران ما
نعمت الله رند و سرمست است و جام می به دست
می برند آن می دهد این سید رندان ما

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دل روان جان می دهد در عشق آن جانان ما
گر قبولش می کند شکرانه ها بر جان ما
هوش مصنوعی: دل شاد و دلسوخته ما به خاطر عشق آن محبوب جان می‌دهد و اگر او عشق ما را بپذیرد، ما نعمت‌های زیادی را به خاطر آن بر جان خود شکرگزاری می‌کنیم.
غرقهٔ دریای بی پایان کجا یابد کنار
ساحلش پیدا نباشد بحر بی پایان ما
هوش مصنوعی: غرق در دریای بی‌پایان شدم و نمی‌توانم جایی برای استراحت پیدا کنم. در واقع، دریای بی‌پایان وجود ما، نه ساحلی دارد و نه پایانی.
هرچه آید در نظر آئینهٔ گیتی نماست
روشنش بنگر که باشد نور آن جانان ما
هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیا می‌بینی، مانند تصویری است که در یک آئینه منعکس می‌شود. به روشنی آن را نگاه کن و متوجه شو که نور این زیبایی از جانان ماست.
جان حیات جاودان از عشق جانان یافته
عشق اگر داری طلب کن ذوق جاویدان ما
هوش مصنوعی: عشق به معشوق زندگی ابدی و واقعی را به انسان می‌دهد. اگر عشق واقعی را تجربه می‌کنی، باید در جستجوی لذت و شور و شوقی باشید که همیشه باقی می‌ماند.
مجلس عشقست و رندان مست و ساقی درحضور
ساغر می نوش کن شادی سرمستان ما
هوش مصنوعی: مجلس عشق است و در آن رندان مست حضور دارند، ای ساقی، باذن رها کردن ساغر، به ما شادی و سرمستی ببخش.
سینهٔ بی کینهٔ ما مخزن اسرار اوست
گنج اگر خواهی بجو گنج دل ویران ما
هوش مصنوعی: سینهٔ خالی از کینه و رنج ما، محل نگهداری رازهای اوست. اگر به دنبال گنجی هستی، باید در دل ویران و پر از عشق ما جستجو کنی.
نعمت الله رند و سرمست است و جام می به دست
می برند آن می دهد این سید رندان ما
هوش مصنوعی: نعمت الله یک فرد زیرک و شاداب است که با خوشحالی و سرمستی مشغول نوشیدن شراب است. او به همراه دیگر رندان، به جشن و خوشی می‌پردازد و در این فضا، کسی از جامعه روحانی یا خواص آن‌ها به این خوشگذرانی‌ها می‌پیوندد.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۳۴ به خوانش سید جابر موسوی صالحی

حاشیه ها

1395/11/06 23:02
علی احمدی

شکل صحیح مصرع پایانی غزل با توجه به مفهوم ابیات پیشین و مصرع ماقبل آن ، اینگونه به نظر میرسد
می به رندان می دهد این سید رندان ما