غزل شمارهٔ ۳۳۸
هر چه می بینی همه انوار اوست
صورت و معنی ما آثار اوست
دل به او دادیم و او دلدار ماست
خوشدلی باشد که او دلدار اوست
خسته ای کو دُرد دردش می خورد
نوش جانش باد کان تیمار اوست
چیست عالم سایه بان حضرتش
کیست آدم مخزن اسرار اوست
عاشقی کز عشق او دارد حیات
زندهٔ جاوید و برخوردار اوست
غیر او هرگز نه بیند یار غار
چون توان دیدن که از اغیار اوست
نعمت الله باده می نوشد مدام
این چنین کاری همیشه کار اوست
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر چه می بینی همه انوار اوست
صورت و معنی ما آثار اوست
هوش مصنوعی: هر چیزی که میبینی، نشانه نور اوست. تمام آنچه که هستیم، نشان از اوست.
دل به او دادیم و او دلدار ماست
خوشدلی باشد که او دلدار اوست
هوش مصنوعی: ما دل خود را به او سپردیم و او معشوق ماست. امیدواریم که خوشدل باشد، چرا که او هم محبوب دل است.
خسته ای کو دُرد دردش می خورد
نوش جانش باد کان تیمار اوست
هوش مصنوعی: خستهای که دچار درد شدهای، نوش جانت باشد؛ زیرا خود آن درد، مراقب و حقیقتاً باعث مراقبت از توست.
چیست عالم سایه بان حضرتش
کیست آدم مخزن اسرار اوست
هوش مصنوعی: عالم مانند سایهای است که وجود خدا را میپوشاند و انسان به عنوان نگهدارنده رازهای او به شمار میآید.
عاشقی کز عشق او دارد حیات
زندهٔ جاوید و برخوردار اوست
هوش مصنوعی: عاشقی که از عشق معشوقش زندگی میکند، همیشه زنده و سرشار از نعمت است.
غیر او هرگز نه بیند یار غار
چون توان دیدن که از اغیار اوست
هوش مصنوعی: جز او هیچکس نمیتواند یار واقعی را ببیند، زیرا چگونه میشود کسی را دید که او از دیگران است؟
نعمت الله باده می نوشد مدام
این چنین کاری همیشه کار اوست
هوش مصنوعی: نعمت الله همیشه مشغول نوشیدن شراب است و این کار همیشه بخشی از رفتار اوست.