غزل شمارهٔ ۳۳۰
همه عالم حجاب حضرت اوست
روح اعظم نقاب حضرت اوست
قطب عالم که مظهر عشق است
سایهٔ آفتاب حضرت اوست
عقل کل نفس کل بر عارف
یک دو حرف از کتاب حضرت اوست
می خمخانهٔ حدوث و قدم
بخشش بی حساب حضرت اوست
دل ما سوخت آتش عشقش
خوش دلی کو کباب حضرت اوست
راز خود خواستم که گویم باز
فکر من از خطاب حضرت اوست
در خرابات عشق سید ما
رند مست خراب حضرت اوست
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
همه عالم حجاب حضرت اوست
روح اعظم نقاب حضرت اوست
هوش مصنوعی: تمام هستی پوششی برای ذات پروردگار است و روح بزرگ انسانی نیز به عنوان پردهای از آن ذات محسوب میشود.
قطب عالم که مظهر عشق است
سایهٔ آفتاب حضرت اوست
هوش مصنوعی: محور هستی که نماد عشق است، در حقیقت جلوهای از نور و عظمت وجود خداوند میباشد.
عقل کل نفس کل بر عارف
یک دو حرف از کتاب حضرت اوست
هوش مصنوعی: تمام عقل، روح تمام موجودات است و برای عارف، دو کلمه از کتاب خداوند کافی است.
می خمخانهٔ حدوث و قدم
بخشش بی حساب حضرت اوست
هوش مصنوعی: محل ورود به عالم وجود و جاودانگی، جایی است که بخشش و رحمت بیاندازهٔ او در آن جریان دارد.
دل ما سوخت آتش عشقش
خوش دلی کو کباب حضرت اوست
هوش مصنوعی: دل ما به خاطر عشق او میسوزد و خوشی واقعی در کباب شدن در حضور اوست.
راز خود خواستم که گویم باز
فکر من از خطاب حضرت اوست
هوش مصنوعی: میخواستم راز دل خود را بیان کنم، اما فکر و اندیشه من به صحبتهای او مشغول است.
در خرابات عشق سید ما
رند مست خراب حضرت اوست
هوش مصنوعی: در مکانهای شلوغ و پرهیاهو عشق، ارباب ما، شخصی آزاد و خوشحال است که تحت تاثیر عظمت او به سر میبرد.