غزل شمارهٔ ۳۲۹
کفر زلفش که رونق دین است
مهتر هند و سرور چین است
دل ما می برد به عیاری
کار طرار دائما این است
نور چشمست و در نظر دارم
چه کنم دیده ام خدا بین است
هر خیالی که نقش می بندم
به خیال نگار تعیین است
کهنه است این شراب اما جام
باز در بزم ما نوآئین است
عشق می باز و جام می ، می نوش
قول پیران شنو که تلقین است
من دعاگوی نعمت اللهم
عالمی را زبان به آمین است
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
کفر زلفش که رونق دین است
مهتر هند و سرور چین است
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت زلف او، به قدری جذاب و تاثیرگذار است که میتوان آن را مهمترین دلیل برای رونق و شکوه دین دانست و او را برتر از بزرگان هند و سرور چین دانست.
دل ما می برد به عیاری
کار طرار دائما این است
هوش مصنوعی: دل ما به فریبی دائمی دچار میشود و این کار مخصوص افراد حقهباز و حیلهگر است.
نور چشمست و در نظر دارم
چه کنم دیده ام خدا بین است
هوش مصنوعی: نور چشمانم را میبینم و در دل خود نگرانم که با دیدهام چه بگوییم چون خداوند بیناییاش را ناظر است.
هر خیالی که نقش می بندم
به خیال نگار تعیین است
هوش مصنوعی: هر تصوری که در ذهنم شکل میگیرد، تحت تأثیر زیبایی و ویژگیهای محبوبی است که از معشوق میگیرم.
کهنه است این شراب اما جام
باز در بزم ما نوآئین است
هوش مصنوعی: این شراب قدیمی است، اما جامی که در مهمانی ما قرار دارد، تازگی و زیبایی خاصی دارد.
عشق می باز و جام می ، می نوش
قول پیران شنو که تلقین است
هوش مصنوعی: عشق را بپذیر و از شراب بنوش. به نصیحت و تجربهٔ افراد سالخورده گوش کن که اینها آموزههایی هستند برای تو.
من دعاگوی نعمت اللهم
عالمی را زبان به آمین است
هوش مصنوعی: من به هنگام دعا و درخواست نعمتهای الهی، زبانم به ذکر آمین آماده است.