هوش مصنوعی: نور چهره‌اش بر ما تابیده و ما با دیدگان روشن خود می‌توانیم ببینیم که همیشه در خلوت میخانه‌ی عشق حضوری دائمی داریم.

هوش مصنوعی: در آغاز، خورشیدی خیرخواه سایه‌ای بر ما افکنده است که تا ابد، چهره‌ی زیبای ما را درخشان و روشن نگه‌می‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر از شوق ما با ما به این دریا بیایی، به طور طبیعی تو هم از معارف و علم ما بهره‌مند خواهی شد.

هوش مصنوعی: در دل ما عشق او مانند دیگ جوشانی است که مشغول پختن است. اگر این آرزو و عشق ما باشد، پس چه بسا که سر بیش از این ما را بسوزاند.

هوش مصنوعی: از زیبایی خاص او، هر کسی به نوعی منحصر به فرد و یکتا شده و جانم را فدای محبت بی‌نظیر او می‌کنم.

هوش مصنوعی: ما در دل گلستان شاد و سرخوش هستیم و با آواز خود جانی تازه به این باغ می‌بخشیم و حالا این گلستان به واسطه‌ی صدای ما پر از شور و نشاط شده است.

هوش مصنوعی: مجلس عشق محلی است پر از رندان شاد و خمار، و در این مکان، سید در میان بهشت رضوان حضور دارد که جنت واقعی ما همین جاست.