غزل شمارهٔ ۲۶
مخزن گنج جملهٔ اسما ما
نور چشم تمام اشیا ما
غرق بحریم و آب می جوئیم
قطره و بحر و جود دریا ما
رند و مستیم و عاشق و معشوق
به همه اسمها مسمی ما
ما نه مائیم ما همه اوئیم
اثری چون نماند با ما ما
جام گیتی نما نموده به ما
دو جهان دیده ایم یکتاما
مه روشن به نور او باشند
تا نگوئی مگر که تنها ما
رو نهادیم بر در سید
باز گشتیم سوی مأوی ما
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مخزن گنج جملهٔ اسما ما
نور چشم تمام اشیا ما
هوش مصنوعی: ما منبع تمام نامهای زیبای عالم هستیم و نور چشم همه موجودات به شمار میآییم.
غرق بحریم و آب می جوئیم
قطره و بحر و جود دریا ما
هوش مصنوعی: ما در دریا غرق شدهایم و در جستجوی قطرهای آب هستیم، در حالی که خود دریا و بخششهایش در اختیار ماست.
رند و مستیم و عاشق و معشوق
به همه اسمها مسمی ما
هوش مصنوعی: ما افرادی سرشار از عشق و شوق هستیم که ممکن است نامهای متفاوتی بر ما گذاشته شود، اما در عمق وجودمان، عشق و دل باختگی را حس میکنیم.
ما نه مائیم ما همه اوئیم
اثری چون نماند با ما ما
هوش مصنوعی: ما وجود واقعی نداریم و همهی ما تجلی او هستیم؛ اثری از ما باقی نخواهد ماند.
جام گیتی نما نموده به ما
دو جهان دیده ایم یکتاما
هوش مصنوعی: ما در این عالم، هر دو جهان را دیدهایم و زندگی را بهسان یک جام که نمایی از همه چیز را در بر دارد، تجربه کردهایم.
مه روشن به نور او باشند
تا نگوئی مگر که تنها ما
هوش مصنوعی: ماه به سبب نور او روشن است، انگار که فقط ما هستیم که در این نور وجود داریم.
رو نهادیم بر در سید
باز گشتیم سوی مأوی ما
هوش مصنوعی: به در خانه آقا رفتیم، اما دوباره به سمت خانهمان بازگشتیم.