گنجور

غزل شمارهٔ ۲۵

نانوشته حرف می خوانیم ما
این کتاب نیک می دانیم ما
مخزن اسرار او ما یافتیم
نقد گنج کُنج ویرانیم ما
ما باو علم لدنی خوانده ایم
این چنین علمی نکو دانیم ما
دل به دلبر جان به جانان داده ایم
دلبر خود جان جانانیم ما
دُرد درد عشق او نوشیده ایم
همدم این درد و درمانیم ما
خانهٔ دل خلوت خالی اوست
غیر او در خانه کی دانیم ما
خوش حبابی پر کن از آب حیات
نعمت الله را بجو آنیم ما

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نانوشته حرف می خوانیم ما
این کتاب نیک می دانیم ما
هوش مصنوعی: ما بی‌نیاز از کلمات، از نوشته‌ها چیزها را درک می‌کنیم و به خوبی معنی این کتاب را می‌دانیم.
مخزن اسرار او ما یافتیم
نقد گنج کُنج ویرانیم ما
هوش مصنوعی: ما منابع و رازهای عظیم او را به دست آورده‌ایم، اما خودمان در حسرت و فقر و ویرانی به سر می‌بریم.
ما باو علم لدنی خوانده ایم
این چنین علمی نکو دانیم ما
هوش مصنوعی: ما به علم خدادادی آگاهی داریم و آن را خوب می‌دانیم.
دل به دلبر جان به جانان داده ایم
دلبر خود جان جانانیم ما
هوش مصنوعی: ما عشق و محبت خود را به معشوقه‌مان سپرده‌ایم و او را همچون جان خود دوست داریم. معشوقه‌مان برای ما بسیار ارزشمند و بی‌نظیر است.
دُرد درد عشق او نوشیده ایم
همدم این درد و درمانیم ما
هوش مصنوعی: ما در عشق او سهمی از درد را چشیده‌ایم و در کنار این درد، درمانش را نیز جستجو می‌کنیم.
خانهٔ دل خلوت خالی اوست
غیر او در خانه کی دانیم ما
هوش مصنوعی: دل او مانند خانه‌ای است که از هر چیزی جز خودش خالی و خالی است. ما نمی‌دانیم چه کسی دیگر در این خانه هست، جز خود او.
خوش حبابی پر کن از آب حیات
نعمت الله را بجو آنیم ما
هوش مصنوعی: به خوشی و شادابی بیفزای و از چشمه حیات، نعمت‌های الهی را جستجو کن و به‌دنبال آن باشیم.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۵ به خوانش سید جابر موسوی صالحی