گنجور

غزل شمارهٔ ۲۲۵

هر که باشد همچو سید حق پرست
حق توان گفتن چو از باطل برست
آن یکی در هر یکی خوش می نگر
در دو عالم آن یکی را می پرست
آفتاب و ماه می بینیم ما
گرچه ما را در نظر نور خوراست
جز وجود او وجودی هست نیست
غیر او نبود وجود هرچه هست
دست او باید بگیرد دامنش
خوش بود گر دامنش آید به دست
هرچه فعل او بود نیکو بود
نیک نبود نیک اگر گوئی بد است
تا توانی گرد مخموران مگرد
هر که گردد حاصلش درد سر است
عین ما بیند به عین ما چو ما
آنکه با ما خوش در این دریا نشست
نعمت الله رند سرمست خوش است
کی کند رندی چنین انکار مست

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هر که باشد همچو سید حق پرست
حق توان گفتن چو از باطل برست
هوش مصنوعی: هر کسی که به حق و اصول درست پایبند باشد، می‌تواند حقیقت را بیان کند؛ چرا که از چیزهای نادرست و بی‌اساس فاصله گرفته است.
آن یکی در هر یکی خوش می نگر
در دو عالم آن یکی را می پرست
هوش مصنوعی: هر فردی در هر یک از انسان‌ها زیبایی‌ها و ویژگی‌های خاصی را می‌بیند و در دو جهان، به یک فرد خاص عشق و ارادت می‌ورزد.
آفتاب و ماه می بینیم ما
گرچه ما را در نظر نور خوراست
هوش مصنوعی: خورشید و ماه را می‌بینیم، هرچند که نور آنها در نظر ماست.
جز وجود او وجودی هست نیست
غیر او نبود وجود هرچه هست
هوش مصنوعی: جز وجود او، هیچ وجودی وجود ندارد؛ غیر از او، هیچ چیز دیگری در عالم وجود ندارد. هر آنچه هست، وابسته به وجود اوست.
دست او باید بگیرد دامنش
خوش بود گر دامنش آید به دست
هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند به یاری و حمایت او بپردازد، خوب است، حتی اگر تنها فرش یا دامن او به دست او بیفتد.
هرچه فعل او بود نیکو بود
نیک نبود نیک اگر گوئی بد است
هوش مصنوعی: هر کار که از او سر بزند، نیکو است. اگر بگویی که نیک نیست، در واقع حرف نادرستی زده‌ای.
تا توانی گرد مخموران مگرد
هر که گردد حاصلش درد سر است
هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، از دور و بر افرادی که در حالت مستی و بی‌خبری هستند دوری کن؛ زیرا کسی که به این محافل نزدیک شود، در نهایت با مشکلات و دردسرها مواجه خواهد شد.
عین ما بیند به عین ما چو ما
آنکه با ما خوش در این دریا نشست
هوش مصنوعی: هر کس مانند ما به ما نگاه کند، مانند ما خواهد دید؛ همانطور که کسی که با ما در این دریا خوش نشسته، احساس متفاوتی دارد.
نعمت الله رند سرمست خوش است
کی کند رندی چنین انکار مست
هوش مصنوعی: نعمت الله رند خوشحال و سرمست است و نمی‌داند چه کسی می‌تواند به این نوع رندی و بی‌خیالی اعتراض کند.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۲۵ به خوانش سید جابر موسوی صالحی